zondag 12 maart 2017

BPs Tips 5: Vertrouwen

In veel organisaties moet "de verantwoordelijkheid laag in de organisatie". De 'werkvloer' moet meer betrokken worden en dat doen we dan door het werk daar neer te leggen.

Helaas gaan deze mooie woorden vaak gepaard met extra controle's, bilaatjes of werkoverleggen. Niets niet "verantwoordelijkheid laag in de organisatie". Het werk wel ja, maar het bijhorende mandaat niet. En dan verbaasd zijn dat de medewerkers minder gemotiveerd worden, dat ze het hebben over het afschuiven van werk en dat dus de door de goeroe's gepromote voldoening er niet blijkt te zijn.

Lees deze alinea uit 'Wenken voor leiders' (1920):
"Door uw houding moet U hem laten zien, dat U hem als een verantwoordelijk wezen beschouwt. Stel hem voor iets verantwoordelijk, hetzij tijdelijk of permanent en verwacht dat hij trouw zijn plicht zal volbrengen. Blijf niet om hem heen draaien en loeren om te zien hoe hij het doet. Laat hem het op zijn eigen manier doen, laat de boel desnoods mislopen, doch laat hem in ieder geval zijn gang gaan en vertrouw, dat hij zijn best zal doen. Vertrouwen is de basis van alle morele vorming. Het geven van verantwoordelijkheid is de sleutel tot succes..."
Niet het neerleggen van het werk, maar het daadwerkelijk geven van verantwoordelijkheid is de sleutel. Maar hoe doe je dat dan?

Bedenk welk werk geschikt is om over te dragen
Voor elk besluit is er een eigen niveau. De strategische keuzes over de toekomst moeten worden gemaakt door het topmanagement, de tussenlaag stelt doelen om te realiseren en het daadwerkelijk uitvoeren vindt weer ergens anders plaats.
Probeer bij het maken van een taakverdeling wel steeds heel bewust 2 vragen te stellen als controle of u nu de juiste laag gevonden hebt om het werk te doen:

  1. wat gebeurd er als deze taak een laag hoger wordt ondergebracht?
  2. wat gebeurd er als deze taak een laag lager wordt ondergebracht?


Beschrijf de kaders van de handelingsvrijheid
Wat mag iemand zelf besluiten? Wanneer zou het antwoord "ja" moeten zijn op een gestelde vraag, wanneer "nee"? Hoe hard zijn de grenzen van het besluit? In een organisatie die ik ken handelt een van de medewerkers zelfstandig de aanvragen af. Toekennen en afwijzen hangen samen met het aantal jaren dat iemand actief is. De marge voor zelfstandig handelen is ongeveer drie maanden. Bij een grote afwijking moet de laag boven haar beslissen.
Elders handelt de werkvloer alle ontvangen facturen zelf af. Alleen bij betalingen boven ene bepaald bedrag is een 2e handtekening nodig, die digitaal automatisch gevraagd gaat wordt.

Zorg voor adequate kennis en kunde
Hebben de mensen die de taak uit gaan voeren? Weten ze hoe het betaalsysteem van de bank werkt? Heeft iemand ze uitgelegd hoe je facturen controleert? Is iemand bekend hoe de procedure voor het aanvragen van start tot finish loopt? Maar soms ook gewoon de vraag of mensen de gebuikte standaard applicaties wel optimaal kunnen gebruiken. 
Zorg dat mensen die met Office moeten werken ook ene korte cursus krijgen of de handige zaken. To do lijstje in Outlook, 'zoek en vervang' in Word of Excel. Het maakt het leven makkelijker en daardoor krijgen mensen ook de ruimte om na te denken over de taken die ze krijgen.

Spreek een terugval scenario af
Wat als er wel heel veel tegelijk komt? Wie kunnen ze bellen als iets onduidelijk is? Waar zit de back-up, maar ook wie kan en mag er ingrijpen als het niet goed gaat? Spreek af bij wie mensen terecht kunnen, laat ze daar deels hun eigen weg in kiezen maar maak het bespreekbaar en mogelijk.

Informeer wel, controleer minimaal
Ga niet elk werk dat gedaan is controleren. Andere mensen doen het misschien op een andere manier, het gaat om het behaalde doel! Ik had zelf als junior adviseur een senior die elke brief herschreef, niet omdat de inhoud fout was maar omdat hij het anders op zou hebben geschreven. Super inefficiƫnt, funest voor mijn motivatie goed werk af te leveren en een bom onder de onderlinge relaties op kantoor. Goed is goed, al zou je dat goed wellicht zelf anders bereiken.
Biedt hulp aan, draag kennis over, vraag of er iets nodig is en laat het verder. Zolang er geen mensen kapot gaan is ingrijpen vaak nog niet nodig.

Evalueer en stel bij
Natuurlijk is het van belang om regelmatig samen te kijken of het werk nog op het juiste niveau zit. Of de kaders nog voldoen en of de aanwezige kennis en kunde nog voldoende is. Spreek van te voren met elkaar af wanneer en hoe u gaat evalueren. Zorg dat bij de evaluatie iedereen de vrijheid voelt en heeft om mee te doen en denken. Vertrouw op de kennis en kunde van de mensen.




zondag 5 maart 2017

BPs tips 4: voorbeeldfunctie

De directeur die zelf elke dag te laat komt, die elke vergadering laat uitlopen, Bazen die roddelen over medewerkers of rommelen met de kilometeradministratie. Het zijn voorbeelden van managers die de regels die binnen een organisatie gelden aan hun laars lappen. Uit in 2015 gepubliceerd onderzoek van Grant Thornton onder vijfhonderd werknemers van middelgrote commerciƫle en non-profit organisaties blijkt hoe belangrijk het is dat u als leidinggevende het goede voorbeeld geeft. Het blijkt namelijk vaak het gedrag van leidinggevenden te zijn dat het werkplezier van werknemers belemmert.

Nieuw is dat natuurlijk niet. Immers Baden Poweel zei in 192 als ('Wenken voor leiders'):
"Wat de leider doet, zullen zijn jongens doen. De leider weerspiegelt zich in zijn verkenners. Zij nemen zijn zelfopoffering en gemeenschapszin over, alleen reeds door het voorbeeld."
Elke scoutleider kan beamen dat dit vandaag de dag nog waar is. Wie nooit zelf een keer de afwas doet, krijgt alleen maar meer weerstand tegen afwassen. Wie niet zelf mee helpt/wandelt/klust zal de jongeren lastig tot niet in beweging krijgen.

Nog erger is het als leiders zelf juist het tegenovergestelde doen: dus jongeren mogen niet roken (ondanks een al aanwezige verslaving) en de leider steekt een peuk op. Jongeren worden geachte elke keer te komen en de leider is er maar af en toe. Jongeren worden aangesproken dat zij anderen niet mogen pesten, maar het is de leider die juist jongens/meisjes voor gek zet. Er komt dan geen saamhorigheid, het wordt geen team en de prestaties zullen tegenvallen. In het vrijwilligerswerk te merken aan niet toenemende ledentallen en steeds meer wegblijvende jongeren. In het zakenwereld zijn omzetdaling en kostenstijging het gevolg. Ziekteverzuim neemt toe, motivatie neemt af.

Misschien toch in de gaten houden: